"آنک شبِ شبانۀ تاريخ پر گشود
آنجا نگاه کن
انبوهِ بيکرانۀ اندوه!
آنجا نگاه کن
انبوهِ بيکرانۀ اندوه!
"...زاغان به رویِ دهکده، زاغان به روی شهر
زاغان به رویِ مزرعه، زاغان به رویِ باغ
زاغان به رویِ پنجره، زاغان به رویِ ماه
زاغان به روی آينه ها،
آه!...
از تیره و تبار همان زاغ
کش راند از سفینه خود نوح
اندوه بیکرانه و انبوه.
...زاغان به روی برف
زاغان به روی حرف
زاغان به روی موسقی و شعر
زاغان به روی راه..."
:
"...زاغان به روی هر چه تو بينی
از نور تا نگاه
"...زاغان به روی هر چه تو بينی
از نور تا نگاه
شفیعی کدکنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
برای من اینجا بنویس...!